در ایمونوتراپی سرطان ریه از دارو یا روش‌های دیگر برای فعال کردن سیستم ایمنی بدن شما، شناسایی و از بین بردن سلول های سرطانی استفاده می شود.

ایمونوتراپی سرطان ریه چیست؟

ایمونوتراپی برای سرطان که گاهی اوقات به آن ایمونو-انکولوژی نیز گفته می‌شود، به معنای تقویت سیستم ایمنی بدن برای مبارزه با سرطان است. این کار را می‌توان با استفاده از داروها، یا سایر روش‌ها انجام داد. سیستم ایمنی، بدن شما را از عوامل خارجی مضر مانند باکتری ها و ویروس ها محافظت می‌کند. در واقع عملکرد سیستم ایمنی سالم، حمله به چیزهایی است که نباید در بدن شما باشند. سیستم ایمنی سالم همچنین نباید به سلول‌ها و بافت‌های سالم حمله کند.

سرطان یک مشکل پیچیده برای سیستم ایمنی بدن است، زیرا سلول‌های سرطانی در گذشته سلول‌های طبیعی بوده‌اند، بنابراین ویژگی‌های آشنایی دارند. اما وقتی سلول‌ها به سرطان تبدیل می‌شوند، ویژگی‌های جدیدی را به دست می‌آورند که در حالت ایده‌آل باید به عنوان عامل خارجی شناخته شوند و برچسب تخریب ایمنی بر آن‌ها زده شود. داروهای ایمونوتراپی سرطان ریه به بدن شما کمک می‌کند، سرطان را مورد خارجی و مضر تشخیص دهد تا بدن شما بتواند با آن مبارزه کند.

 برای مراجعه به متخصص ایمونوتراپی در تهران کلیک کنید.

انواع ایمونوتراپی سرطان ریه

بیشترین پیشرفت در زمینه ایمونوتراپی برای سرطان ریه در مهارکننده‌های ایمنی ایجاد شده است. نقاط بازرسی ایمنی، مولکول هایی بر روی سلول های ایمنی هستند که می‌توانند پاسخ ایمنی را شروع یا متوقف کنند. سیستم ایمنی از این مولکول ها برای تعیین آنچه طبیعی و غیرطبیعی است، استفاده می‌کند. سلول‌های سرطانی گاهی اوقات این نقاط بازرسی را فریب می‌دهند تا بدن را از حمله به خودشان باز دارد. داروها می‌توانند این ایستگاه های بازرسی را هدف قرار داده و به آن ها در پاسخ به سلول های سرطانی کمک کنند.

بازدارنده‌های ایست بازرسی ایمنی

مهار کننده های بازرسی به صورت تزریق داخل وریدی (IV) تجویز می شود. این داروها می توانند عوارض جانبی مشابه شیمی درمانی داشته باشند، از جمله خستگی، تهوع، خارش، بثورات پوستی و موارد دیگر، اما به طور کلی سمیت کمتری نسبت به شیمی درمانی دارند. با این حال، از آن جا که داروها با تحریک سیستم ایمنی عمل می کنند، ممکن است عوارض جانبی جدی مرتبط با ایمنی ناشی از سیستم ایمنی بیش از حد تحریک شده ایجاد شود که می تواند بر عملکرد اندام شما تأثیر بگذارد.

مسیر PD-1

جهت کنترل رشد سرطان توسط سیستم ایمنی بدن، مسیر ایمنی PD-1 بسیار مهم است. مسدود کردن این مسیر با استفاده از آنتی بادی (پادتن)های PD-1 و PD-L1 باعث توقف یا کاهش سرعت رشد NSCLC در برخی از بیماران می‌شود. داروهای ایمنی-درمانی زیر این مسیر را مسدود می کنند:

• آتزولیزوماب Atezolizumab (تسنتریک Tecentriq)
• دوروالوماب Durvalumab (ایمفینزی Imfinzi)
• نیولوماب Nivolumab (اپدیوو Opdivo)
• پمبرولیزوماب Pemrolizumab (کیترودا Keytruda)

مسیر CTLA-4

مسیر ایمنی دیگری که ممکن است هدف درمان باشد، مسیر CTLA-4 است. در سرطان ریه، اغلب داروی مسدود کننده این مسیر همراه با داروی مسدود کننده مسیر PD-1 مصرف می شود. در NSCLC متاستاتیک با سطح PD-L1 بیش از ۱٪، چند ترکیب از آنتی‌بادی ضد CTLA4 در خط اول تایید شده‌اند: ایپیلیموماب Ipilimumab (یرووی Yervoy) و نیوولیماب Nivolumab. همچنین می توان از این ترکیب همراه با شیمی درمانی برای افراد مبتلا به NSCLC متاستاتیک یا راجعه بدون جهش EGFR یا ALK استفاده کرد.

واکسن‌های سرطان و سلول T استخراج شده

یکی دیگر از انواع ایمونوتراپی سرطان ریه است. وقتی اکثر مردم به واکسن فکر می‌کنند، در واقع به درمان‌هایی فکر می‌کنند که از بیماری جلوگیری می‌کنند. با این حال، نوع دیگری از واکسن به نام واکسن درمانی وجود دارد. این نوع واکسن با بهبود سیستم ایمنی بدن در کشتن سلول‌های سرطانی، سرطان موجود را درمان می‌کند. این واکسن‌ها پروتئین‌هایی را که در سلول های سرطانی وجود دارند و در سلول های طبیعی وجود ندارند یا اندک هستند، مورد هدف قرار می‌دهند. گاهی اوقات، واکسن‌ها به گونه ای سفارشی و طراحی می‌شوند که پروتئین های منحصر به فرد برای سرطان افراد را هدف قرار دهند. در موارد دیگر، واکسن ها پروتئین‌های اختصاصی سرطان را که در بسیاری از افراد مشترک است، هدف قرار می‌دهند.

در درمان با سلول T استخراج شده، سلول‌های T (نوعی گلبول سفید در سیستم ایمنی) از بدن شما خارج می شوند. سپس در آزمایشگاه تغییر می‌یابند تا در حمله به سلول‌های سرطانی خاص شما بهتر عمل کنند. سرانجام، سلول های T افزایش یافته به بدن شما باز می‌گردند تا به مبارزه با سرطان کمک کنند. حذف سلول های T از بدن شما نیاز به روشی به نام پلاسمافرز دارد که به فیلتر شدن خون شما در شناسایی انواع خاصی از سلول های خونی کمک می کند.

در حال حاضر، این نوع ایمونوتراپی سرطان ریه در آزمایشات بالینی در حال مطالعه است و چنین درمانی برای درمان سرطان ریه تأیید نشده است.

نحوه انجام ایمنی درمانی سرطان ریه

این داروها از طریق IV به رگ های شما تزریق می شود. بیماران هر چند هفته یک بار دارو را تزریق می کنند. اکثر بیماران تا زمانی که سرطان به ایمونوتراپی پاسخ دهد، تحت ایمونوتراپی می مانند. برخی از بیماران بسته به عوارض جانبی آن ها ممکن است برای مدت زمان طولانی تر یا کوتاه تر تحت این درمان بمانند. نشان داده شده است که داروهای ایمونوتراپی برای مدتی حتی پس از قطع درمان نیز کار خود را ادامه می دهند.

عوارض جانبی ایمونوتراپی سرطان ریه

همه درمان های سرطان، عوارض جانبی احتمالی دارند. هنگام استفاده از ایمونوتراپی، برخی افراد عوارض جانبی بسیار کمی را تجربه می کنند، در حالی که برخی دیگر عوارض جدی تری دارند. یکی از شایع ترین عوارض جانبی داروهای ایمونوتراپی عبارت است از:

• التهاب در اندام های بدن: التهاب می تواند در هر اندام بدن از جمله: ریه (پنومونیت)، کبد (هپاتیت)، روده بزرگ (کولیت/ اسهال) یا غده تیروئید رخ دهد. این امر می‌تواند بسیار جدی باشد. همه عوارض جانبی احتمالی، باید قبل از شروع مصرف دارو به بیمار گفته شود.

بهتر است برای مدیریت عوارض جانبی با پزشکان و پرستاران خود همکاری کنید. برخی از عوارض جانبی را می‌توان با داروهای بدون نسخه درمان کرد. سایر عوارض جانبی ممکن است مستلزم تجویز داروهای تجویزی یا حتی زمان گذراندن در بیمارستان باشد. اگر عوارض جانبی زود درمان شوند، جلوگیری از مشکلات عمده آسان تر است.

 نتایج ایمونوتراپی سرطان ریه

برخی از بیماران به ایمونوتراپی بسیار خوب پاسخ داده اند، در حالی که برخی دیگر پاسخ مثبتی ندادند. هیچ کس نمی تواند پیش بینی کند که بدن شما به هر درمانی چگونه واکنش نشان می دهد. با پزشک خود صحبت کنید تا بفهمید در حین مصرف داروی ایمونوتراپی چه انتظاری می توانید داشته باشید و آیا این انتخاب برای شما مناسب است یا خیر.