HPV و سرطان
عوامل خطر

HPV و سرطان

تاریخ انتشار : ۴ آبان ۱۴۰۰ آخرین بروز رسانی مقاله: 14 مرداد 1401 310 بازدید 0 نظر

ویروس پاپیلومای انسانی (HPV اچ پی وی) یک ویروس شایع است. این ویروس معمولا از طریق تماس پوستی منتقل می‌شود. بعضی از انواع HPV می‌توانند عامل انواعی از سرطان ها باشند.

در واقع بیش از ۱۵۰ گونه از ویروس پاپیلومای انسانی وجود دارد. اکثر عفونت‌های این ویروس باعث بروز علائم یا عارضه نمی‌شوند، بنابراین ممکن است متوجه ابتلای خود به این بیماری نشوید. با این حال، برخی از انواع ویروس پاپیلومای انسانی باعث بروز سرطان یا رشدی غیرعادی که سرانجام به سرطان تبدیل می‌شوند، می‌گردد. به این رشدهای غیرعادی، ضایعه پیش سرطانی می‌گوییم.

به دلیل آن که ویروس پاپیلومای انسانی می‌تواند باعث سرطان شود، لازم است تا نحوه پیشگیری از ابتلا به این ویروس و نحوه پیشگیری از سرطان پس از ابتلا به این ویروس را بدانید.

انواع HPV

اکثر انواع ویروس پاپیلومای انسانی باعث ایجاد زگیل می‌شوند. این زگیل‌ها می‌توانند در هر جایی از بدن رشد کنند و اغلب بر روی دست و پا مشاهده می‌شوند. این زگیل‌ها مسری هستند و از طریق لمس منتقل می‌شوند، اما باعث بروز سرطان نمی‌شوند.

حدود ۴۰ گونه از ویروس پاپیلومای انسانی از نوع «پاپیلومای تناسلی» هستند. ویروس پاپیلومای تناسلی از طریق تماس پوستی و معمولا حین رابطه جنسی واژنی، مقعدی و دهانی منتقل می‌شود. ویروس پاپیلومای انسانی رایج‌ترین عفونت انتقالی از طریق رابطه جنسی است. این ویروس می‌تواند نواحی اندام تناسلی از جمله فرج، داخل واژن، یا آلت تناسلی مردانه را درگیر کند. همچنین می‌تواند مقعد و بعضی از نواحی سروگردن را درگیر نماید.

بعضی از انواع HPV های جنسی، موجب ایجاد زگیل در انداره، شکل و تعداد متفاوتی می‌شوند. این ویروس‌ها ندرتا منجر به سرطان می‌شوند. به آن‌ها، HPV کم خطر هم گفته می‌شود. رایج‌ترین انواع ویروس پاپیلومای کم خطر شامل HPV-6 و HPV-11 است.

دیگر انواع ویروس پاپیلومای انسانی، HPV پر خطر هستند. دستگاه ایمنی بدن می‌تواند از شر این عفونت خلاص شود. اما برخی از افراد عفونت بلند مدت خواهند داشت. به مرور زمان، این عفونت HPV می‌تواند سلول‌های طبیعی بدن را تبدیل به ضایعات پیش سرطانی یا سرطان کند.

سرطان های ناشی از اچ پی وی (HPV)

تحقیقات ویروس پاپیلومای انسانی را با تعداد خاصی از سرطان‌ها ارتباط می‌دهند:

سرطان دهانه رحم. ویروس پاپیلومای انسانی عامل تقریبا تمام موارد سرطان دهانه رحم (کانسر سرویکس) است (۹۹٪ موارد). در حدود ۷۰ درصد از موارد ابتلای سرطان دهانه رحم مرتبط با ویروس پاپیلومای انسانی، ناشی از انواع HPV-16 و HPV-18 هستند. با این حال، اکثر عفونت‌های پاپیلومای تناسلی باعث بروز سرطان نمی‌شوند. مصرف سیگار می‌تواند خطر ابتلا به سرطان دهانه رحم در زنان مبتلا به ویروس پاپیلومای انسانی را افزایش دهد.

سرطان دهان. ویروس پاپیلومای انسانی می‌تواند باعث ایجاد سرطان دهان و زبان شود. همچنین، این ویروس می‌تواند باعث ایجاد سرطان حلق دهانی (اوروفارنکس) شود (۴۵ تا ۹۰٪). این نوع از سرطان در بخش میانی گلو از لوزه تا ابتدای حنجره ایجاد می‌شود. این نوع از سرطان‌های مرتبط با ویروس پاپیلومای انسانی در حال افزایش هستند.

سایر سرطان‌ها. ویروس پاپیلومای انسانی عامل سرطان‌هایی با شیوع کمتر نیز هست. سرطان مقعد (۹۰٪ موارد)، سرطان آلت تناسلی مردانه، سرطان واژن (۶۵٪ موارد) و سرطان فرج (۵۰٪ موارد) از این دسته موارد هستند.

چطور بفهمم HPV دارم؟

بسیاری از انواع ویروس پاپیلوم انسانی هیچ گونه علامتی ندارند. برای زنانی که از لحاظ جنسی فعال هستند، یک آزمایش غربالگری پاپیلومای انسانی وجود دارد که می‌تواند گونه‌های این ویروس را که معمولا با سرطان دهانه رحم ارتباط دارند، تشخیص دهد. در این آزمایش، یک متخصص از سلول‌های دهانه رحم نمونه برداری می‌کند. نمونه بدست آمده توسط یک آسیب شناس (پاتولوژیست) مورد آزمایش قرار می‌گیرد. پاتولوژیست به متخصصی گفته می‌شود که در زمینه تفسیر آزمایش‌ها و ارزیابی سلول‌ها، بافت‌ها و اندام‌ها جهت تشخیص بیماری تخصص دارد. آزمایش HPV می‌تواند به تنهایی یا به همراه تست پاپ (پاپ اسمیر) انجام شود. در آزمایش‌های پاپ تغییرات غیرعادی مربوط به نمونه سلول گرفته شده از دهانه رحم مورد بررسی قرار می‌گیرد. اغلب هر دو آزمایش می‌تواند بر روی یک نمونه انجام شود.

تمام خانم‌ها باید با تیم درمان خود درباره آزمایش HPV صحبت کنند.

هیچ گونه آزمایش HPV توصیه شده‌ای برای مردان وجود ندارد.

درمان HPV

هیچ راهی برای رهایی کامل از ویروس پاپیلومای انسانی وجود ندارد. اما پزشکان اغلب زگیل‌ها و ضایعات پیش سرطانی ناشی از عفونت HPV را درمان می‌کنند. این امر از طریق برداشت زگیل یا استفاده از کرم درمانی انجام می‌شود. زگیل را می‌توان از طریق راهکارهای زیر برداشت:

  • برداشتن الکتریکی با سیم حلقوی (LEEP)، که طی آن از جریان الکتریکی برای برداشت بافت‌های غیرعادی استفاده می‌شود.
  • روش‌های انجماد
  • جراحی

درمان زگیل‌های تناسلی به این معنا نیست که دیگر ویروس پاپیلومای انسانی در بدن شما وجود ندارد. زگیل‌ها ممکن است در صورتی که ویروس در دیگر سلول‌ها باقی بماند مجددا بازگردد. فرد مبتلا به ویروس پاپیلومای انسانی که زگیل ندارد هنوز هم می‌تواند این ویروس را به شریک زندگی خود انتقال دهد. استفاده از کاندوم طی رابطه جنسی می‌تواند شانس انتقال ویروس به شریک زندگی را کاهش دهد.

پیشگیری از ویروس پاپیلومای انسانی

برای پیشگیری از بروز عفونت ویروس پاپیلومای انسانی یک واکسن وجود دارد. گارداسیل ۹ از عفونت ناشی از گونه‌های HPV-16، HPV-18 و ۵ گونه دیگر عامل سرطان پیشگیری می‌کند. این واکسن همچنین می‌تواند از ابتلا به دو گونه با ریسک پایین که ۹۰ درصد از زگیل‌های تناسلی را ایجاد می‌کنند، جلوگیری کند.

سازمان غذا و داروی امریکا واکسن گارداسیل ۹ را برای افراد بین ۹ تا ۴۵ سال تایید کرده است. مراکز کنترل بیماری (CDC) واکسیناسیون HPV را برای افراد تا ۲۶ توصیه می‌کند. واکسیناسیون برای افراد بالای ۲۶ سال توصیه نمی‌شود. برخی از بزرگسالان بین ۲۷ تا ۴۵ سال که واکسینه نشده‌اند ممکن است پس از بررسی خطرات ابتلا به بیماری پاپیلومای انسانی و مزایای واکسیناسیون تصمیم به زدن این واکسن بگیرند.

HPV و نحوه پیشگیری از آن

به دلیل آن که واکسن تنها می‌تواند از بروز عفونت HPV جلوگیری کند، لازم است افراد پیش از فعال شدن از لحاظ جنسی این واکسن را دریافت کنند. اگر در حال حاضر رابطه جنسی برقرار کرده‌اید لازم است با پزشک خود درباره زدن واکسن صحبت کنید. حتی اگر به یک نوع از ویروس پاپیلومای انسانی مبتلا شده‌اید، این واکسن ممکن است شما را از ابتلا به دیگر انواع ویروس مصون کند.

بیشتر بخوانید: واکسن گارداسیل (واکسن HPV)

علاوه بر واکسن، تغییر رفتار نیز می‌تواند به کاهش خطر ابتلا به ویروس پاپیلومای انسانی کمک کند. کاهش تعداد شرکای جنسی یک راه برای کاهش خطر است. استفاده از کاندوم نمی‌تواند به طور کامل فرد را از ابتلا به ویروس پاپیلومای انسانی مصون کند. در واقع کاندوم، احتمال ابتلا را پایین می‌آورد، اما نمی‌تواند از مکان‌هایی که نمی‌پوشاند حفاظت کند.

آیا واکسن پاپیلومای انسانی ایمن و کارآمد است؟

مطالعات نشان می‌دهند که واکسن HPV ایمن است و از بروز عفونت در دراز مدت و در نتیجه از سرطان پیشگیری می‌کند. همچنین، این مطالعات نشان داده‌اند که واکسن می‌تواند از ایجاد ضایعات پیش سرطانی جلوگیری کند. تحقیقات اخیر نشان می‌دهد که کاهش ضایعات پیش سرطانی باعث کاهش نرخ ابتلا به سرطان می‌شود.

سوالاتی که می‌توانید از تیم درمان پرسید؟

  • ریسک ابتلای من به ویروس پاپیلومای انسانی چقدر است؟
  • چطور می‌توانم ریسک ابتلا به ویروس پاپیلومای انسانی را کاهش دهم؟
  • آیا احتمال ابتلا به پاپیلومای تناسلی بدون داشتن رابطه جنسی وجود دارد؟
  • علائم و نشانه‌های بیماری پاپیلومای انسانی چیست؟
  • آیا باید آزمایش ویروس پاپیلومای انسانی انجام دهم؟
  • اگر نتیجه آزمایش مثبت بود، چه اتفاقی خواهد افتاد؟
  • آیا باید واکسن HPV (مثلا گارداسیل) بزنم؟ چرا؟
  • آیا واکسن پاپیلومای انسانی ایمن است؟ چه عوارض جانبی می‌تواند بروز کند؟
  • آیا تفاوتی بین واکسن HPV ایرانی و خارجی وجود دارد؟
  • روند واکسن زدن پاپیلومای انسانی چگونه است؟ آیا نیاز به بیش از یک بار واکسن زدن دارد؟
  • اثر واکسن HPV چقدر ماندگار است؟
  • آیا بیمه درمانی من هزینه‌های واکسن HPV را پوشش می‌دهد؟
  • من باردار و مبتلا به ویروس پاپیلومای انسانی هستم؟ آیا این موضوع می‌تواند به نوزاد آسیب بزند؟
profile
نویسنده :

دکتر بــرنا فــرازمـند

متخصص رادیوتراپی و انکولوژی

«تصمیم‌گیری آگاهانه» حق اساسی هر فرد است. ما در سایت drfarazmand.com با ارائه دقیق‌ترین و به‌روز‌ترین اطلاعات در مورد انواع سرطان و پاسخ به سوالات شما، کمک می‌کنیم بهترین انتخاب‌ها را داشته باشید

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *