پایش فعال سرطان پروستات

همانطور که در صفحه «درمان سرطان پروستات» توضیح دادم، در پایش فعال و انتظار هوشیارانه در ابتدا درمانی انجام نمی‌شود. در صورت وجود شرایط زیر، ممکن است پزشک پیشنهاد پایش فعال و انتظار هوشیارانه را بدهد.

اگر سرطان پروستات در مراحل اولیه باشد، سرطان پروستات رشد آهسته ای داشته و درمان سرطان پروستات مشکلات و عوارض بیشتری را به نسبت خود سرطان در پی داشته باشد. در پایش فعال، در صورت پیشرفت بیماری در آینده، درمان با هدف بهبودی انجام می‌شود. بالعکس، در پایش فعال سرطان پروستات، در صورت پیشرفت بیماری، درمان‌های تسکینی انجام می‌شود. با هر کدام از این روش‌ها بیشتر آشنا شوید:

چرا باید پایش فعال یا انتظار هوشیارانه را انتخاب کنیم؟

درمان سرطان پروستات می تواند اثرات جدی بر کیفیت زندگی فرد بگذارد. این درمان ها می توانند باعث عوارضی از جمله موارد زیر شوند:

• اختلال در نعوظ که به معنای عدم توانایی فرد در نعوظ و حفظ آن است،
• بی اختیاری که فرد کنترلی در دفع ادرار یا مدفوع نخواهد داشت.

این عوارض می‌توانند باعث ناراحتی بیمار و کاهش کیفیت زندگی وی شوند. به علاوه بسیاری از موارد سرطان پروستات رشد آهسته ای دارند و علائم و مشکلی را ایجاد نمی کنند. به همین دلیل ممکن است افراد بسیاری تاخیر در درمان سرطان را به جای شروع فوری درمان در نظر بگیرند.

پایش فعال سرطان پروستات

در طی پایش فعال، سرطان از لحاظ نشانه‌های بدتر شدن به دقت تحت نظارت است. اگر مشخص شود که سرطان در حال بدتر شدن است، درمان شروع می شود.

پایش فعال معمولا برای مردان با سرطان پروستات کم-خطر و بسیار-کم-خطر ارجحیت دارد. در پایش فعال، در صورت بدتر شدن سرطان پروستات، آن را با جراحی یا پرتودرمانی درمان می‌کنند. پایش فعال برای اکثر بیمارانی که سرطان آن‌ها از پروستات خارج نشده و نمره گلیسون ۶ یا پایین تر دارند، توصیه می شود.

گاهی اوقات ، پایش فعال می تواند در نمره گلیسون ۷ هم در نظر گرفته شود.

آزمایش‌های زیر حین پایش فعال پیشنهاد می‌شود:

• انجام آزمایش PSA خون هر ۳ تا ۶ ماه یک بار
• انجام معاینه مقعدی (DRE) حداقل هر سال
• انجام یک بیوپسی دیگر طی ۶ تا ۱۲ ماه بعد و سپس یک بیوپسی حداقل هر ۲ تا ۵ سال

در صورت بروز شرایط زیر، درمان باید آغاز شود:

• اگر نتایج آزمایشات حین پایش فعال نشان دهنده ی تهاجمی تر شدن و یا پخش شدن سرطان باشد
• اگر سرطان سبب درد و یا مسدود شدن مجاری ادراری شود

انتظار هوشیارانه

انتظار هوشیارانه را می‌توان در شرایط زیر برگزید:

• مردان مسن‌تر
• داشتن بیماری های جدی دیگر یا بیماری‌های تهدید کننده زندگی
• عمر باقیمانده احتمالی کمتر از ۵ سال

هدف این است که بیمار را با انجام اقدامات بیش از حد اذیت نکنیم. در بیمارانی که برای انتظار هوشیارانه انتخاب می‌شوند، درمان تاثیر خاصی در طول عمر فرد نخواهد داشت. در انتظار هوشیارانه آزمایش‌ها و بررسی‌های کمتری برای شناسایی پیشرفت بیماری انجام می‌شود. در انتظار هوشیارانه، معمولا آزمایش روتین PSA، معاینه مقعدی و نمونه برداری انجام نمی شود.

اگر سرطان پروستات علائمی مثل درد یا انسداد مجاری ادراری ایجاد کند، ممکن است درمان کاهنده علائم پیشنهاد شود. مثلا: درمان سرکوب کننده تستوسترون یا داروهای بازدارنده محور آندروژن. اگر مردی در ابتدا تحت پایش فعال قرار گرفت، و اکنون امید به زندگی‌اش کوتاه‌تر است، می‌تواند به انتظار هوشیارانه روی بیاورد. با این کار از انجام آزمایش ها و نمونه برداری‌های مکرر پرهیز می‌شود.

خلاصه

پزشک از کجا باید بفهمد که پایش فعال یا انتظار هوشیارانه برای بیمار مناسب است یا نه؟ با کسب حداکثر اطلاعات در مورد سایر بیماری‌های فرد و امید به زندگی وی. علاوه بر این، بسیاری از پزشکان تکرار نمونه برداری را مدت کوتاهی بعد از تشخیص پیشنهاد می‌کنند. هدف از این بیوپسی مجدد، تایید مرحله اولیه بیماری و سرعت رشد آهسته آن است. اطلاعات جدید به طور مداوم در دسترس قرار می‌گیرند. مهم است که این مسائل را با پزشک خود در میان بگذارید تا بهترین تصمیمات را در مورد درمان بگیرید.

چرا باید پایش فعال سرطان پروستات را انتخاب کنیم؟

درمان سرطان پروستات می تواند اثرات جدی بر کیفیت زندگی فرد بگذارد. این درمان ها می توانند باعث عوارضی از جمله این موارد شوند: الف) اختلال در نعوظ که به معنای عدم توانایی فرد در نعوظ و حفظ آن است، ب) بی اختیاری که فرد کنترلی در دفع ادرار یا مدفوع نخواهد داشت.

آزمایش های پیشنهاد شده برای پایش فعال سرطان پروستات

آزمایش‌های روبرو حین پایش فعال پیشنهاد می‌شود: انجام آزمایش PSA خون هر ۳ تا ۶ ماه یک بار، انجام معاینه مقعدی (DRE) حداقل هر سال، انجام یک بیوپسی دیگر طی ۶ تا ۱۲ ماه بعد