بیوپسی در این فرآیند، نمونه کوچکی از بافت یا سلول مورد نظر از بدن برداشته می‌شود تا در زیر میکروسکوپ مورد بررسی قرار گیرد. در این مقاله قصد داریم به بررسی بیوپسی به طور کامل بپردازیم. همراه ما بمانید.

بیوپسی چیست؟

بیوپسی (Biopsy) یا نمونه برداری (بافت برداری) به معنای برداشتن تکه‌ای از بافت برای بررسی و آزمایش دقیق است . در سرطان‌شناسی از بیوپسی برای تشخیص سرطان، تعیین نوع و گرید آن، تعیین گسترش تومور (مرحله سرطان) و تعیین تاثیر درمان استفاده می‌شود. معمولا بیوپسی زمانی درخواست می‌شود که پزشک در حین معاینه فیزیکی یا در سایر بررسی‌ها متوجه چیز مشکوکی شود. بیوپسی روش اصلی تشخیص انواع سرطان توسط پزشک است. دیگر آزمایش‌ها می‌توانند حضور سرطان را نشان دهند، اما فقط بیوپسی می‌تواند به تشخیص قطعی منجر شود. می‌توان بیوپسی را در مطب پزشک انجام داد. اما گاهی برای تهیه نمونه بافتی لازم است جراحی یا اقدامات دیگری انجام شود. نوع بیوپسی شما به محل قرارگیری تومور احتمالی شما بستگی دارد.

انواع بیوپسی

بیوپسی‌ها نیازمند تجهیزات و مهارت‌های ویژه‌ای هستند. برخی از انواع رایج بیوپسی عبارتند از:

• بیوپسی با کمک تصاویر
• بیوپسی آسپیراسیون با سوزن ظریف (FNA)
• بیوپسی سوزنی هسته‌ای (core)
• بیوپسی با کمک خلا (vacuum)
• بیوپسی وکیوم با هدایت سونوگرافی
• بیوپسی اِکسیژنال (شکافی)
• بیوپسی شیو (Shave biopsy)
• پانچ بیوپسی (Punch biopsy)
• بیوپسی آندوسکوپی
• بیوپسی لاپاروسکوپی

 در ادامه به بررسی هریک از این روش‌ها پرداخته‌ایم.

بیوپسی با کمک تصاویر

اگر پزشک نتواند تومور را حس کند یا تومور در نواحی عمیق‌تر بدن باشد، ممکن است پزشک از رویکرد بیوپسی مبتنی بر تصاویر استفاده کند. این نوع نمونه برداری را «تحت گاید» یا «با هدایت تصویر» هم می‌گویند. پزشک طی این فرایند به کمک یک روش تصویربرداری سوزنی را به محل تومور هدایت می‌کند.

دقت کنید این توصیف نشان می‌دهد که پزشک از یک روش تصویربرداری مانند سونو یا سی‌تی برای نمونه‌برداری استفاده می‌کند. اما نوع ابزار نمونه برداری را مشخص نمی‌کند. در واقع پزشک می‌تواند نمونه برداری را با سوزنی ظریف، سوزن هسته‌ای یا با کمک خلا انجام دهد (به ادامه متن مراجعه کنید). انتخاب بین این ابزارها به میزان بافت مورد نیاز، تشخیص احتمالی و دیگر عوامل بستگی دارد. نوع روش تصویربرداری بستگی به محل تومور و دیگر فاکتورها دارد و می‌تواند یکی از روش‌های زیر باشد:

• سونوگرافی
• فلوروسکوپی
• سی تی اسکن
• اشعه ایکس (گرافی ساده)
• ام آر آی (MRI)

بیوپسی آسپیراسیون با سوزن ظریف

کشیدن نمونه یا مایع با استفاده از سوزن، آسپیراسیون (aspiration) نام دارد. پزشکان معمولا به آسپیراسیون با سوزن ظریف، FNA می‌گویند. پزشک طی این نمونه‌برداری که کم-تهاجمی است، از یک سوزن توخالی و بسیار نازک که به سرنگ متصل است استفاده می‌کند. پزشک مقدار کمی از بافت را از ناحیه مشکوک برمی‌دارد تا آن را بررسی کند. ممکن است پزشک از این روش نمونه‌برداری برای توده قابل لمس از طریق پوست یا در بیوپسی مبتنی بر تصاویر (به بالا مراجعه کنید) استفاده کند.

بیوپسی سوزنی هسته‌ای (core)

core در زبان انگلیسی به معنای «هسته یا مغز و درون هر چیزی» است. منظور از نمونه برداری با سوزن core استفاده از سوزنی با قطر مناسب و خارج کردن بافت کوچکی به شکل استوانه (به شکل درون سوزن) است. از آنجایی که پزشکان معمولا به این روش، بیوپسی core (کُر) می‌گویند، ما نیز در این سایت از این عبارت استفاده می‌کنیم. در این نوع نمونه‌ برداری از یک سوزن بزرگ‌تر از روش قبلی، برای برداشتن نمونه بافتی بزرگ‌تر استفاده می‌شود. این روش نیز همانند FNA، کم-تهاجمی است.

بیوپسی با کمک خلا (vacuum)

در این نوع بیوپسی از دستگاه مکش برای جمع‌آوری نمونه بافتی از طریق یک سوزن با طراحی مخصوص استفاده می‌شود. پزشک می‌تواند با این روش چندین نمونه یا نمونه‌های بزرگی از همان محل نمونه برداری جمع‌آوری کند. نمونه برداری با کمک خلا را گاهی می‌توان تحت هدایت تصویر انجام داد. پزشکان معمولا به این روش «بیوپسی وَکیوم» می‌گویند.

بیوپسی وکیوم با هدایت سونوگرافی یک روش تشخیصی پزشکی است که با استفاده از سونوگرافی (تصویربرداری با فراصوت) برای هدایت دقیق‌تر بیوپسی استفاده می‌شود. در این روش، سونوگرافی به عنوان یک ابزار تصویربرداری زنده استفاده می‌شود تا موقعیت دقیق نمونه‌برداری بیوپسی را مشخص کند. سپس با استفاده از وکیوم (جذب فشار هوا)، نمونه‌ای از بافت یا سلول مورد نظر با استفاده از سوزن اخذ می‌شود.

بیوپسی اکسیژنال (شکافی)

پزشک در طی نمونه برداری اِکسیژنال (excisional) کل ناحیه مشکوک را برمی‌دارد. این روش معمولا  برای بررسی تغییرات مشکوک در پوست استفاده می‌شود. پزشکان همچنین گاهی اوقات از این روش برای توده‌های زیرپوستی کوچک که به راحتی برداشته می‌شوند استفاده می‌کند. در مقابل، FNA یا بیوپسی کور (core) بیشتر برای توده‌هایی استفاده می‌شوند که نمی‌توان آنها را از طریق پوست مشاهده یا لمس کرد.

بیوپسی شیو (Shave biopsy)

پزشک در طی این نوع نمونه برداری از یک ابزار تیز برای برداشتن بافت از سطح پوست استفاده می‌کند. shave به معنای تراشیدن است.

پانچ بیوپسی (Punch biopsy)

پزشک در طی نمونه برداری پانچ یک ابزار دایره‌ای و تیز را وارد پوست می‌کند. سپس از زیر سطح پوست نمونه‌برداری می‌کند.

بیوپسی آندوسکوپی

آندوسکوپ یک لوله نازک، انعطاف‌پذیر است که به یک چراغ و دوربین متصل است. پزشکان از این ابزار برای مشاهده قسمت‌های داخلی بدن از جمله مثانه، شکم، مفاصل یا دستگاه گوارش (GI) استفاده می‌کنند. آنها آندوسکوپ را از طریق دهان یا یک برش جراحی کوچک وارد می‌کنند. دوربین متصل به لوله نیز به پزشک کمک می‌کند تا نواحی غیرعادی را مشاهده کند. پزشکان همچنین با استفاده از پنس نمونه‌های بافتی ریزی از ناحیه مشکوک برمی‌دارند. پنس نیز بخشی از آندوسکوپ است.

بیوپسی لاپاروسکوپی

از این نوع نمونه برداری برای ناحیه شکم استفاده می‌شود. پزشک در این روش مشابه روش بیوپسی آندوسکوپی، یک لوله نازک متصل به دوربین فیلمبرداری به نام را از طریق یک برش کوچک وارد شکم می‌کند. دوربین به پزشک کمک می‌کند تا مناطق غیرعادی را مشاهده کند. سپس پزشکان می‌توانند یک سوزن کوچک وارد کرده و از بافت نمونه بردارند.

آسپیراسیون و بیوپسی مغز استخوان

این دو روش مشابه هستند. پزشکان معمولا برای معاینه مغز استخوان این دو روش را همزمان انجام می‌دهند. مغز استخوان هم یک قسمت جامد و هم یک قسمت مایع دارد. در آسپیراسیون مغز استخوان نمونه‌ای از مایع را با سوزن برمی‌دارند. در نمونه برداری مغز استخوان با استفاده از سوزن مقدار کمی از بافت جامد را برمی‌دارند. پزشکان با کمک این روش‌ها می‌فهمند که آیا شخص به اختلال خون یا سرطان خون مبتلا است یا خیر. سرطان‌های خون شامل لوسمی، لنفوم، یا میلوم مولتیپل است.

یکی از محل‌های متداول برای آسپیراسیون و بیوپسی مغز استخوان، استخوان لگن است. پزشک معمولا از قبل، پوست آن قسمت را با استفاده از دارو بی‌حس می‌کند. ممکن است برای پیشگیری از درد یا بیهوشی انواعی از داروها استفاده شود.

بیوپسی مایع

با استفاده از این این روش کم‌تهاجمی می‌توان نمونه خون را از نظر وجود سرطان آزمایش کرد. یک متخصص مراقبت‌های بهداشتی طی بیوپسی مایع، یک نمونه معمولی از خون برمی‌دارد و آن را به روش خاصی آنالیز می‌کند. نمونه برداری مایع در مقایسه با نمونه‌برداری بافت، خطرات کمتری برای بیماران به دنبال دارد و پزشکان به راحتی می‌توانند چندین بار آن را انجام دهند. این روش همچنین  ممکن است به پزشکان این امکان را بدهد که پیشرفت تومور را بررسی کنند و تاثیر درمان را بسنجند.

این نوع بیوپسی هنوز جدید است و تحقیقات بیشتری باید در این زمینه انجام شود تا در مورد کاربردهای آن اطلاعات بیشتری کسب شود. در حال حاضر، این نوع نمونه برداری برای اکثر افراد مبتلا به سرطان استفاده نمی‌شود.

---

بیشتر بخوانید: سرطان معده چیست؟

بیوپسی توسط چه کسی انجام می‌شود؟

اینکه کدام یک از اعضای تیم مراقبت بیوپسی را انجام می‌دهد، اغلب به نوع بیوپسی و همچنین به اینکه کدام بخش بدن تحت درمان است بستگی دارد. افراد زیر می‌توانند بیوپسی انجام دهند:

• جراح
• رادیولوژیست، که در زمینه تهیه و خوانش تصاویر پزشکی تخصص دارد
• متخصص گوارش (گاستروانترولوژیست)، که در زمینه عملکرد و اختلالات دستگاه گوارش مثلا معده، روده‌ها و اندام‌های مربوطه تخصص دارد.
• متخصص پوست، که در زمینه بیماری‌های پوستی تخصص دارد.
• متخصص زنان، که در زمینه بیماری‌های مرتبط با دستگاه تولید مثلی زنان تخصص دارد
• دیگر متخصصین

بررسی نمونه عموما توسط متخصص پاتولوژی انجام می‌شود. پاتولوژیست، در زمینه تفسیر نتایج آزمایشگاه و ارزیابی سلول‌ها، بافت‌ها و اندام‌ها به منظور تشخیص بیماری تخصص دارد.

بیماری‌های قابل تشخیص با بیوپسی

بیوپسی به عنوان روشی تشخیصی، در تشخیص و بررسی بیماری‌های مختلف استفاده می‌شود. برخی از بیماری‌هایی که با استفاده از بیوپسی قابل تشخیص هستند عبارتند از:

• سرطان
• بیماری‌های التهابی
• بیماری‌های کبدی
• بیماری‌های قلبی
• بیماری‌های عفونی

در ادامه بررسی این بیماری‌ها پرداخته‌ایم.

سرطان

بیوپسی برای تشخیص سرطان از جمله سرطان پستان، سرطان ریه، سرطان پروستات، سرطان کلیه، سرطان پوست و سایر انواع سرطان‌ها استفاده می‌شود. با استفاده از بیوپسی، نمونه‌ای از بافت مشکوک به سرطان جمع‌آوری می‌شود و زیر میکروسکوپ بررسی می‌شود تا تشخیص نهایی معلوم شود.

بیماری‌های التهابی

بیوپسی می‌تواند در تشخیص بیماری‌های التهابی مانند آرتریت روماتوئید، کولیت التهابی، بیماری کرون و آسم به کار برده شود. در این بیماری‌ها، بیوپسی به پزشکان کمک می‌کند تا تغییرات در بافت‌های ملتهب‌شده را بررسی کرده و به تشخیص نهایی برسند.

بیماری‌های کبدی

از بیوپسی می‌توان برای تشخیص بیماری‌های کبدی مانند هپاتیت، سیروز کبدی، سرطان کبد و فیبروز کبدی استفاده کرد. این روش به پزشکان کمک می‌کند تا تغییرات در بافت کبد را بررسی کنند و بیماری را تشخیص دهند.

بیماری‌های قلبی

بیوپسی برای تشخیص بیماری‌های قلبی مانند میوکاردیت (التهاب عضله قلب)، آریتمی قلبی (ضربان قلب نامنظم) و بیماری‌های میوکارد (عضله قلب) نیز استفاده می‌شود. با استفاده از بیوپسی، نمونه‌هایی از بافت قلب جمع‌آوری شده و زیر میکروسکوپ بررسی می‌شود تا تشخیص نهایی داده شود.

بیماری‌های عفونی

بیوپسی می‌تواند در تشخیص بیماری‌های عفونی مانند سل، عفونت‌های باکتریایی و ویروسی استفاده شود. در این بیماری‌ها، بیوپسی به پزشکان کمک می‌کند تا نمونه‌های بافتی را جمع‌آوری کرده و با استفاده از روش‌های مختلف، عامل عفونت را شناسایی کنند.

توجه داشته باشید که در بالا تنها برخی از بیماری‌هایی را نام بردیم که با استفاده از بیوپسی قابل تشخیص هستند. بیوپسی می‌تواند در تشخیص و بررسی بسیاری از بیماری‌ها و مشکلات پزشکی دیگر نیز مفید باشد. در هر صورت، تصمیم در مورد استفاده از بیوپسی برای تشخیص یک بیماری خاص، باید صرفا توسط پزشک معالج شما گرفته شود.

فرایند انجام بیوپسی

فرایند بیوپسی به شرح زیر است:

1. آماده شدن برای نمونه برداری
2. قبل از نمونه برداری
3. در طول انجام بیوپسی
4. بعد از بیوپسی
5. گرفتن نتایج

که هرکدام را در ادامه توضیح داده ایم.

آماده شدن برای نمونه برداری

نحوه آماده شدن برای نمونه برداری به نوع نمونه برداری بستگی دارد. به عنوان مثال، برای «بیوپسی با سوزن ظریف» که در مطب پزشک انجام می‌شود آماده‌سازی چندانی لازم نیست. در بعضی موارد، باید لباس خود را دربیاورید و گان بپوشید.

قبل از نمونه برداری

موارد زیر را می توانید قبل از نمونه برداری انجام دهید:

• از پزشک یا پرستارتان بپرسید که آیا می‌توانید قبل از بیوپسی چیزی بخورید یا بنوشید.
• همچنین بپرسید که آیا می‌توانید در روز انجام بیوپسی داروهای همیشگی خود را مصرف کنید یا خیر؟ برای برخی انواع نمونه‌برداری نیز پزشک باید بداند که آیا از داروهای رقیق‌کننده خون یا آسپرین استفاده می‌کنید یا خیر. در مورد تمام داروها و مکمل‌هایی که مصرف می‌کنید به پزشک اطلاع دهید.
• در مورد هرگونه حساسیت دارویی یا سایر بیماری‌ها و شرایط پزشکی احتمالی خود به پزشک اطلاع دهید.
• یکی از اعضای تیم مراقبت بهداشتی روش نمونه برداری را برای شما توضیح می‌دهد.
• از شما می‌خواهند فرم رضایت‌نامه را امضا کنید. این فرم بیان می‌کند که شما فواید و خطرات نمونه برداری را درک کرده‌اید و با انجام این آزمایش موافقت هستید.
• در مورد هرگونه نگرانی خود با پزشک صحبت کنید.

در طول انجام بیوپسی

بسته به اینکه پزشک روی کدام قسمت از بدن شما قرار است بیوپسی انجام دهد، ممکن است در طول اجرای عملیات روی شکم یا پشت خود دراز بکشید یا سر جای خود بنشینید. برای برخی از انواع بیوپسی، ممکن است لازم باشد که هنگام ورود سوزن نفس خود را حبس کنید یا بی‌حرکت بمانید. تیم مراقبت سلامت از قبل به شما می‌گویند که طی انجام نمونه برداری چه انتظاراتی باید داشته باشید.

معمولا قبل از عمل نوعی داروی بی‌حسی دریافت می‌کنید که جلوی احساس درد را می‌گیرد. نوع داروی بی‌حسی که پزشک استفاده می‌کند به نوع بیوپسی و محلی از بدن که قرار است بیوپسی روی آن انجام شود بستگی دارد. انواع بی‌حسی‌های زیر ممکن است استفاده شوند:

• بی‌حسی موضعی نوعی تزریق است که ناحیه انجام نمونه‌برداری را بی‌حس می‌کند. ممکن است هنگام تزریق ماده بی‌حسی موضعی توسط پزشک احساس سوزش کنید.
• «آرام‌بخشی آگاهانه» یا «مراقبت بی‌حسی تحت نظارت» از دارو برای آرام کردن استفاده می‌کند. این دارو معمولا از طریق لوله وریدی (IV) استعمال می‌شود و اغلب با بی‌حسی موضعی یا منطقه‌ای ترکیب می‌شود.
• بیهوشی عمومی شما را در حین انجام یک عملیات مهم مانند جراحی بیهوش می‌کند. در صورتی که تحت بیهوشی عمومی قرار بگیرید، در طول عملیات هشیار نخواهید بود.

---

بیشتر بخوانید: سرطان سینه چیست و علت آن

---

بعد از بیوپسی

دوره بهبودی شما به نوع نمونه‌برداری بستگی دارد:

• روش‌هایی که حداقل تهاجم را دارند به زمان بهبودی احتیاج ندارند. ممکن است بلافاصله پس از انجام نمونه برداری بتوانید به فعالیت‌های معمول خود برگردید.
• روش‌هایی که بیشتر تهاجمی هستند ممکن است به زمان بهبودی بیشتری احتیاج داشته باشند.
• اگر به عنوان بخشی از فرایند بی‌حسی داروی آرامبخش دریافت می‌کنید، معمولا پس از اتمام نمونه‌برداری باید شخصی همراهتان باشد که شما را به خانه برساند.

پس از نمونه برداری، با پزشک یا پرستار خود در مورد نحوه مراقبت از محل نمونه برداری صحبت کنید. همچنین از عوارض بالقوه روش بیوپسی آگاه باشید. در صورت مشاهده‌ علائم زیر با مطب پزشک خود تماس بگیرید:

• عفونت
• درد شدید
• تب
• خونریزی

جواب آزمایش بیوپسی

پاتولوژیست بر اساس بررسی‌های انجام‌شده تعیین می‌کند که آیا بافت برداشته شده حاوی تومور است یا خیر و اینکه نوع تومور چیست.

تومور می‌تواند خوش‌خیم یا بدخیم باشد.

• تومور خوش‌خیم سرطانی نیست.
• تومور بدخیم سرطانی است و احتمالا بتواند به سایر بخش‌های بدن پخش شود.

مدت زمان دریافت نتایج بیوپسی به تعداد آزمایش‌هایی که باید به منظور تشخیص روی نمونه انجام شود بستگی دارد. اغلب می‌توان نتیجه را ۲ تا ۳ روز بعد از بیوپسی دریافت کرد. دریافت نتیجه آزمایشی که مستلزم آنالیز پیچیده‌تری است می‌تواند ۷ الی ۱۰ روز طول بکشد. از پزشک نحوه دریافت نتایج بیوپسی را بپرسید و همچنین بپرسید که چه کسی نتایج را به شما توضیح خواهد داد.

گزارش بیوپسی برگه‌ای شبیه برگه بالا است. در بالای صفحه نام و مشخصات بیمار و پزشک و تاریخ نمونه برداری نوشته می‌شود. سپس در ادامه شرح حال قبلی از بیمار نوشته شده و بعد از آن سه بخش اصلی آورده می‌شود: ماکروسکوپی (یعنی توصیف نمونه با چشم غیر مسلح)، میکروسکوپی (توصیف نمونه بر اساس مشاهده میکروسکوپی) و تشخیص (تشخیص نهایی پاتولوژیست بر اساس مشاهدات وی). در نهایت اگر نکته اضافه‌ای باشد در زیر اضافه می‌شود و پاتولوژیست زیر برگه را امضا می‌کند.

مزایای بیوپسی چیست؟

بیوپسی مزایای مختلفی دارد که آن را به روشی حیاتی در پزشکی تبدیل کرده است. مزایای اصلی بیوپسی عبارتند از:

• تشخیص دقیق
• تعیین استراتژی درمانی
• بررسی تغییرات در طول زمان
• کاهش نیاز به جراحی

تشخیص دقیق

بیوپسی به پزشکان امکان می‌دهد تا بافت مورد نظر را به صورت مستقیم بررسی کنند و نوع بیماری و میزان تغییرات بافتی را با دقت بالا تعیین نمایند.

تعیین استراتژی درمانی

بیوپسی به پزشکان کمک می‌کند تا استراتژی درمانی مناسب را برای هر بیمار تعیین کنند. با بررسی بافتی که از بیوپسی به دست می‌آید، می‌توان نوع درمان مناسب و بهینه را انتخاب کرد.

بررسی تغییرات در طول زمان

با انجام بیوپسی در بازه‌های زمانی متفاوت، پزشکان می‌توانند تغییرات بافتی را در طول زمان مشاهده کنند و به تشخیص و درمان بهتر برسند. مثلا در پایش فعال سرطان پروستات از این مزیت بیوپسی استفاده می‌کنیم.

کاهش نیاز به جراحی

بیوپسی به پزشکان اجازه می‌دهد تا بدون نیاز به جراحی باز، اطلاعات مورد نیاز را از بافت بدن بدست آورند. این موضوع باعث کاهش خطرها و عوارض جراحی می‌شود و می‌تواند زمان و هزینه درمان را نیز کاهش دهد.

عوارض بیوپسی چیست؟

هرچند که بیوپسی روشی ایمن و مؤثر است، اما ممکن است بعضی از عوارض و مشکلات ناخواسته نیز رخ دهد. در ادامه به بررسی شایع‌ترین عوارض بیوپسی می‌پردازیم. عوارض بیوپسی عبارتند از:

• خونریزی
• عفونت
• درد
• آسیب به بافت‌های اطراف

در ادامه به بررسی کامل این عوارض پرداخته‌ایم.

خونریزی

پس از بیوپسی، ممکن است به علت آسیب رسیدن به عروق کوچک در منطقه بیوپسی، خونریزی رخ دهد. این خونریزی معمولاً کمتر از چند روز است و به طور معمول خود‌به‌خود توقف می‌یابد. در موارد نادر، ممکن است نیاز به مداخله پزشکی برای کنترل خونریزی وجود داشته باشد.

عفونت

برخی از بیماران ممکن است بعد از بیوپسی علائم موضعی عفونت مانند تورم، درد، ترمیم ناقص زخم وعلائم عفونت سیستمیک داشته باشند. استفاده از تجهیزات ضدعفونی شده و رعایت دقیق بهداشت می‌تواند خطر عفونت را کاهش دهد.

درد

بعضی از افراد ممکن است بعد از بیوپسی درد و ناراحتی در منطقه بیوپسی را تجربه کنند. این درد معمولاً در عرض چند روز بهبود می‌یابد و می‌توان با مصرف داروهای ضد درد آن را کاهش داد.

آسیب به بافت‌های اطراف

در صورتی که نمونه‌برداری بافت به طور نادرست انجام شود، ممکن است آسیب به بافت‌های اطراف رخ دهد. این مسئله باید توسط پزشک مورد بررسی قرار گیرد و در صورت لزوم تصحیح شود.

مهم است بدانید که در بیشتر موارد بیوپسی بدون عوارض جدی انجام می‌شوند و هرگونه عوارض یا مشکلات مربوط به بیوپسی باید بررسی شده و مورد ارزیابی قرار گیرد. همچنین، فواید تشخیصی بیوپسی از هرگونه عوارض و مشکلات ناخواسته آن بیشتر است.

نتیجه گیری

در این مقاله از سایت دکتر برنا فرازمند به توضیح کامل بیوپسی پرداختیم. بیوپسی (Biopsy) یا نمونه برداری به معنای برداشتن تکه‌ای از بافت برای بررسی و آزمایش دقیق است. می‌توان بیوپسی را در مطب پزشک انجام داد. نوع بیوپسی شما به محل قرارگیری تومور احتمالی شما بستگی دارد. بیوپسی می‌تواند به روش‌های مختلف انجام شود که برخی از آن‌‌ها عبارتند از بیوپسی آسپیراسیون با سوزن ظریف، بیوپسی سوزنی هسته‌ای و بیوپسی با کمک خلا.

سوالات متداول